TEATR IM. STEFANA JARACZA W OLSZTYNIE

Monodram w wykonaniu Barbary Prokopowicz, w reżyserii Zbigniewa Brzozy

Ravensbrück.
Miasto kobiet

Spektakl na podstawie wspomnień Wandy Półtawskiej „ I boję się snów ”
o obozowej codzienności więźniarek – królików doświadczalnych, ofiar pseudomedycznych
eksperymentów prowadzonych przez Niemców w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück.

scenografia i kostiumy: Wojciech Żogała

25.10.2022 / WTOREK / GODZ. 18:00
BISKUPIECKI DOM KULTURY
UL. MATEJKI 5

BILETY W CENIE 15 ZŁ DO NABYCIA W INFORMACJI TURYSTYCZNEJ
/ PLAC WOLNOŚCI 5 C, WTOREK – PIĄTEK GODZ. 8:00 – 16:00, SOBOTA GODZ. 10:00 – 14:00 /
ORAZ PRZED SPEKTAKLEM
W BISKUPIECKIM DOMU KULTURY

Spektakl „Ravensbrűck. Miasto kobiet” przypomina o obozie, gdzie więźniarkami były głównie kobiety. Polki stanowiły największą grupę narodowościową – było ich, obok Niemek, Rosjanek, Francuzek – aż 36 procent. W tym szczególnym czasie spektakl przypomina o sile kobiet, które w nieludzkim otoczeniu potrafiły zachować godność dzięki wzajemnej solidarności ponad narodami.
Monodram w wykonaniu Barbary Prokopowicz, w reżyserii Zbigniewa Brzozy, ukazuje rzeczywistość obozową oczami tej, której udało się przeżyć piekło Ravensbrűck i mówi o nim w imieniu tysięcy tych, które nie miały tyle szczęścia. To przejmująca opowieść o sile ducha kobiet, ich solidarności i dobroci, historia fenomenu niezwykłej wspólnoty i empatii między więźniarkami z wielu krajów świata. Jak udawało im się korzystać ze szczelin wolności? Jak udało im się zachować godność? Na te pytania odpowiada spektakl na podstawie wspomnień Wandy Półtawskiej „I boję się snów” o obozowej codzienności kobiet – ofiar pseudomedycznych eksperymentów.
Teatralna opowieść rozpoczyna się po wojnie – jest rok 1959. Od koszmarnych wydarzeń oraz oczekiwanego wyzwolenia minęło kilkanaście lat.  Byłe więźniarki Ravensbrűck przybywają na odsłonięcie pomnika poświęconego ofiarom obozu. Stoją na tym samym placu apelowym, na którym ustawiano je piątkami przez wiele strasznych dni. Upływ czasu nie oznacza, iż miejsce nie obudzi w nich na nowo koszmarnych wspomnień. Ich rany, zarówno te cielesne, jak i – silniejsze – psychiczne, nie zniknęły. Przybycie do obozu, choć w zupełnie innym charakterze, ponownie nadało dawnym przeżyciom wyrazistości. Wspomnienie obozowej rzeczywistości zostaje z ocalałymi na zawsze.
Spektakl, po raz pierwszy pokazany w Teatrze Polskim w Poznaniu w grudniu 2018 roku, został bardzo pozytywnie przyjęty przez krytyków teatralnych. Joanna Ostrowska, na łamach portalu teatralny.pl pisała: „Brzoza, jak żaden inny polski reżyser, potrafi mówić o naszej historii bez nienawiści, wydobywając z niej wszystkie niuanse, ambiwalencję i niejednoznaczność. Dzięki niemu oraz Prokopowicz powstał znakomity, wzruszający spektakl, który powinien stać się programem obowiązkowym w ramach edukacji obywatelskiej i przysposobienia do życia w złożonym świecie.”

https://vod.tvp.pl/video/ravensbrck-miasto-kobiet,ravensbrck-miasto-kobiet,52897232

TEATR IM. STEFANA JARACZA W OLSZTYNIE Monodram w wykonaniu Barbary Prokopowicz, w reżyserii Zbigniewa Brzozy Ravensbrück. Miasto kobiet Spektakl na podstawie wspomnień Wandy Półtawskiej „ I boję się snów ” o obozowej codzienności więźniarek – królików doświadczalnych, ofiar pseudomedycznych eksperymentów prowadzonych przez Niemców w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück. scenografia i kostiumy: Wojciech Żogała 25.10.2022 / WTOREK / GODZ. 18:00 BISKUPIECKI DOM KULTURY UL. MATEJKI 5 BILETY W CENIE 15 ZŁ DO NABYCIA W INFORMACJI TURYSTYCZNEJ / PLAC WOLNOŚCI 5 C, WTOREK - PIĄTEK GODZ. 8:00 - 16:00, SOBOTA GODZ. 10:00 - 14:00 / ORAZ PRZED SPEKTAKLEM W BISKUPIECKIM DOMU KULTURY Spektakl „Ravensbrűck. Miasto kobiet” przypomina o obozie, gdzie więźniarkami były głównie kobiety. Polki stanowiły największą grupę narodowościową – było ich, obok Niemek, Rosjanek, Francuzek – aż 36 procent. W tym szczególnym czasie spektakl przypomina o sile kobiet, które w nieludzkim otoczeniu potrafiły zachować godność dzięki wzajemnej solidarności ponad narodami.             Monodram w wykonaniu Barbary Prokopowicz, w reżyserii Zbigniewa Brzozy, ukazuje rzeczywistość obozową oczami tej, której udało się przeżyć piekło Ravensbrűck i mówi o nim w imieniu tysięcy tych, które nie miały tyle szczęścia. To przejmująca opowieść o sile ducha kobiet, ich solidarności i dobroci, historia fenomenu niezwykłej wspólnoty i empatii między więźniarkami z wielu krajów świata. Jak udawało im się korzystać ze szczelin wolności? Jak udało im się zachować godność? Na te pytania odpowiada spektakl na podstawie wspomnień Wandy Półtawskiej „I boję się snów” o obozowej codzienności kobiet - ofiar pseudomedycznych eksperymentów.            Teatralna opowieść rozpoczyna się po wojnie - jest rok 1959. Od koszmarnych wydarzeń oraz oczekiwanego wyzwolenia minęło kilkanaście lat.  Byłe więźniarki Ravensbrűck przybywają na odsłonięcie pomnika poświęconego ofiarom obozu. Stoją na tym samym placu apelowym, na którym ustawiano je piątkami przez wiele strasznych dni. Upływ czasu nie oznacza, iż miejsce nie obudzi w nich na nowo koszmarnych wspomnień. Ich rany, zarówno te cielesne, jak i – silniejsze – psychiczne, nie zniknęły. Przybycie do obozu, choć w zupełnie innym charakterze, ponownie nadało dawnym przeżyciom wyrazistości. Wspomnienie obozowej rzeczywistości zostaje z ocalałymi na zawsze.           Spektakl, po raz pierwszy pokazany w Teatrze Polskim w Poznaniu w grudniu 2018 roku, został bardzo pozytywnie przyjęty przez krytyków teatralnych. Joanna Ostrowska, na łamach portalu teatralny.pl pisała: „Brzoza, jak żaden inny polski reżyser, potrafi mówić o naszej historii bez nienawiści, wydobywając z niej wszystkie niuanse, ambiwalencję i niejednoznaczność. Dzięki niemu oraz Prokopowicz powstał znakomity, wzruszający spektakl, który powinien stać się programem obowiązkowym w ramach edukacji obywatelskiej i przysposobienia do życia w złożonym świecie.”